Des Draeckenieren’s eed aan hare geëerde vlag

De vlag u hier voor ’t oog gesteld,
Zal altoos -met roem vermeld-
Te Aelst in den geschiedboek staan!

Als hulde aan uw stout bestaan
Duldt zij noch spot noch hoongelach!
Nu zweren wij hier trouw te wezen
In pligt en eer aan deze vlag
En dat wij plegtig, zonder vrezen
Schoon andersdenkers ’t ons beletten
Ons stoutheid verder zullen zetten!

Geen schand zal ooit ons kruin ontsieren
Door wat wij vrijelijk en zonder schroom,
Over gijlie denken die ons bestieren,
Zij het niet altijd even vroom…

Draeckenierenbroeders juicht
En draagt z’op beide handen,
Uw geëerde vaan!
Zijt steeds onwrikbaar overtuigd
En weet dat d’heilige eed eraan
Voor immer in ’t hert een merk zal branden!

Den Draeckenierenbul getrouw!