Prelude
Toen de negenentwintigste van de oogstmaand 2009 de zon doorbrak, beloofde het een spannende dag te worden. Kort na de noen verzamelden de Broeders der Draeckenieren in ’t Hol (= ’t Landhuis, café) van waaruit zij zich stoetsgewijs, met op kop aspirant Eddy – weliswaar in vol trouwornaat maar in complete naïviteit (n.v.d.r. : hoe kan het ook anders ?) – naar ’t Paviljoen begaven alwaar de Plaasters bijeen getroept waren.
Metjen stond in het deurgat reikhalzend uit te kijken naar Heur Aanstaande. Ze leek wel 15 cm. groter – edoch stond zij op den delper. Hop naar de trouwzaal van ’t Landhuis (= geen café) ! Onderweg werden enkele wijdopengesperde monden – onder de indruk van zoveel pracht en praal – dichtgeklopt… euh dichtgeklapt.
De Ceremonie
In tegenstelling tot wat haar naam laat vermoeden, staat Schepen Verdoodt ook in voor trouwplechtigheden. Gewild of niet : de ceremoniële ceremonie werd vakkundig begeleid door de tonen van ‘The Last Post’, te berde gebracht door een onverslijtbare oudstrijder. (n.v.d.r. : ’t zou anders geen oudstrijder zijn !)
Echter zorgde ceremoniemeester Karel voor een vlekkeloos verloop van… de ceremonie, ehja wadanders ?
De bruidegom – nog steeds van niet beter wetende – had toch wel een liedje gemaakt zeker ? (lees : laten maken…de ongeletterde)
7 anjers, 7 rozen
een bruidsboeket voor jou
7 anjers, 7 rozen
heb ik heel speciaal gekozen
omdat ik zoveel van je hou
nie ik zal a noeit bedriegen
door meigde van op oon
nie ik zal a noeit bedriegen
misscing just een betje liegen
azzek op een ander goon.
Ik ben al joren staupelzot van aa
mor wa mochten ni traan van anne paa
mor dat es na aal verboi
want ge ze ver goe va moi
na just nog ne kleinen of droi .
7 anjers, 7 rozen
een bruidsboeket voor jou
7 anjers, 7 rozen
heb ik heel speciaal gekozen
omdat ik zoveel van je hou
nie ik zal a noeit bedriegen
door meigde van op oon
nie ik zal a noeit bedriegen
misscing just een betje liegen
azzek op een ander goon.
Uiteraard mochten ook de ringen niet ontbreken (Broeder Johny had abusievelijk een bokkal opgelegde haringen voorzien, want had begrepen : “Ha, Ringen !”). Ze waren echter echter dan echt – voor de kenners : ze waren van het gerenommeerde, Angelsaksische merk Sjick&Back.
Speciaal voor de gelegendheid werd nog een oldtimer van stal gehaald : een motor met zijspan. Gracieus werd een rondje rond de Grote Markt gemaakt richting Den Biekorf alwaar een eerste verfrissing werd voorzien. Lichte paniek maakte zich meester van het gezelschap, want door de omvang van voornoemde sidecar was Metjen aanvankelijk onvindbaar. Ze had zich echter verstopt in het voorste gedeelde – de lolbroek !
Ook de foto’s-bij-het-verlaten-van-de-kerk mochten niet ontbreken. De kerkelijke plechtigheid hadden we wijselijk achterwege gelaten. Wij wisten toen al waartoe pasters met een lang kleed in staat waren.
Het Feest
Met aangepast vervoer (een oldtimer dubbeldekker van de Engelse soort) werd de verplaatsing gemaakt naar een voor de gelegenheid (aan)gepaste locatie : ’t Kasteel Terlinden. Een royaal buffet werd genuttigd na de onvermijdelijke speech van de bruidegom.
Dat Metjen niet zomaar metjen mag genoemd worden, bleek toen zij een Belangrijk Mobiel Telefoontje mocht ontvangen van een telg uit haar vorig huwelijk. Maar het prille huwelijk indachtig, pakte de bruidegom zonder dralen de draad weer op (hij was namelijk gevallen – de draad, niet de bruidegom) van zijn “ode” – lees : hoe moet een vrouw zich gedragen in het huwelijkse leven, anno 1960 – aan zijn kersverse echtgenote.
Navenant de speech vorderde, werd het almaar stiller onder de genodigden… dat kon ook niet anders : de vrouwen beseften ineens dat zij al heelwat verleerd hadden, de Broeders droomden hoe het ooit geweest was.
Allegeloik: tussen de soep en de patatten brachten de Plaasters ook nog een liedeken (of wat er moest voor doorgaan) en hadden een karrevracht kadaakes voorzien… voor Metjen (soert zoekt soert zeiker ?)
Maar ook dat kon de pret niet bederven en het feest werd in alle grandeur verder gezet tot…
De Eerste Huwelijksnacht
Gelet op het feit dat Metjen voor den donkeren moest thuis zijn én den toestand van heur heup, nam het jonge koppel alras afscheid van het feestgedruis. U begrijpt natuurlijk, gewaardeerde lezer dezes, dat de verdere – ja, zelfs pikante – details van de eerste huwelijksnacht niet geschikt zijn voor gevoelige zielen en/of om het aan publiek toegankelijk papier toe te vertrouwen.
Weet echter dat eens een oude schuur weer in brand geraakt er weinig te doen is voor de man dan door te gaan tot wanneer hij uitgeblust is (wat dus meestal niet te lang duurt).
O krieken de joer viel zij in een voldane slaap en ging hij naar de kliniek om een baxterken te laten steken met een vitamienenpreparaat van het niveau van ronderenners (geen paniek : na ongeveer 6 weken was hij volledig hersteld)
Negen Maand Later
We schrijven de maand mei 2010 – toeval of niet de dramatische maand dat het krakkemikkig stik volisjenhaat zijn rondgang doet in d.
Metjen schenkt het leven aan een forse, kloeke vierling van het mannelijk geslacht. Dit werd wereldkond gemaakt op de illustere Paardenzitting ten stadhuize op 20 mei.
Tussen twee borstvoedingen door vond Metjen toch de tijd om – aan de zijde van heur man – de volgende telegram te dicteren om naar d. te sturen :
“Hedentendage, den 20sten van de meimaand in het dorpse Peirtenjaar, zijn geboren en gelukkig niet te water gelaten, eenen forsen vierling, wonderlijk en hoe kan het ook anders den naam dragende van gesponserde “subversieve reklam”-jongens :
De eerste kleinen : Pietjen B., genaamd Knaptand
De tweeden kleinen : Jefken D., genaamd Pafferken
De derden kleinen : Franky H., genaamd Pynderken
De vierden kleinen : Jempi V., genaamd Klapperken
Allen geboren uit den houwelijksen staat van draeckenierenmeter Lyliane Van den Eede en den zaadleverende stagiair Eddy, gehuwd op 29 augustus 2009.
PS : misschien kunnen dees 4 mennekes op da peirtenbiest zitten in 2020.”
De Toekomst
Zoals reeds meermaals beschreven werd in geschiedkundige geschriften die er toe doen, zal ook in de toekomst blijken dat het de Kaiserlycke Soevereine Caemere der Draeckenieren tot Aelst zal zijn die de zogenaamde “ommegang” redt van een gewisse dood.
(n.v.d.r. : het is in deze contekst een wat ongelukkig gekozen woord : er kan slechts sprake zijn van een ‘rondgang’ als er door méér dan 1 straat een stoet trekt (sic))
“Hoe ?” vraagt U zich af.
De vraag stellen, is ze beantwoorden : het zullen namelijk de vier Hooggeborenen zijn die zullen plaatsnemen op het scharminkel te d.
Het is algemeen geweten dat “het” een belachelijk ding is, maar het laten laten rondzeulen zonder heemskinderen is al geheeltegans te belachelijk voor – dure – woorden.
Inderdaad voor 2020 of 2030 wordt nu reeds voorzien dat te d. géén 4 jongens zullen gevonden worden !
En dit wegens accuut gebrek aan gepast zaat… euh zood… afijn gewetjwelein …
Dus zullen wij met een genereus gebaar onze 4 koene knapen ter beschikking stellen van d.
(mits een adequate verzekering vanoigen) – tenzij wij, fiere Oilsjteneers, de inwoners van d. kunnen binnenloodsen in de 21e eeuw – mor ten zachtekes ein – zodat termen als emancipatie tot de courante woordenschat kunnen toegevoegd worden.
Over de ontegensprekelijke tegenprestatie wordt er in 2015 een conclaaf georganiseerd – ’t moet iet zen.
U wordt ongetwijfeld op de hoogte gehouden…
Persberichten
