Weir goon noor ’t zjiëken

(Op de voeis van Daar bij die molen)

Es Vastelauved gepasseird
Tén komt Oilsjt Keiremis
In ’t stad werd tén gevoeiazjeirt
Dat ’t formidaubel es
Den Oilsjteneer trekt noor de kist
Da’s zennen twiëden thois
A es nen keiremistoerist
In ’t stad bleift er giën lois

Refroin
Weir goon nor ’t zjiëken
Ons loten wiëken
Om te verbliëken
In regen en in windj
Weir goon nor ’t zjiëken
Want ’t es oon ‘t iëken
Ver Frans te spiëken
Tén werde goe bediendj

Wel viertieng daugen veir de rois
Stoon de valiezen kleer
As iëste stik stoot op de loist
Ne Fransen diksjonair
Ne pardesie, een regenfrak
Nen dikke sjal of twië
Zen ziekenboeksken in de zak
A goot toch nor de zjië

Refroin

Het es door ’s auvens zoei plezant
Gezelleg in de kaa
Neivest een stoef die ni een brand
Te koorten mé zen vraa
A leit hem tén in ’t bedde neir
Die kranzjelt van het zand
A kaan tén loisteren nor ’t weir
Hoe ’t woter gietj op ’t strand

Refroin

Noor e poor weiken strandplezier
Komt’en zoei geren weir
A drinkt ten weir zen oigen bier
Vindj ’s nachts zen oigen deir
Mokt riezje in zen oigen tool
Gien zand in zennen nest
Zen leven es vedrom normool
Oeist-west, in Oilsjt nog ’t best

Refroin