(Tekst: Frans Wauters)

Refroin

Op de Vesten stonten boeimen
Mor die stoon do na ni miër
Wie hooi da na teiven droeimen
’t Doet ons Oilsjters hert zoei zjier
En ter stonten oeik nog banken
Woor da ge zu goed kost op vroin
‘k zo va spoit nog kennen janken
Want dat es na een bloeit ploin

Zacht rooist de windj
Rond ’t beldj van Astrid
Zu bloeit as da da mensj do stoot
Aal da ge vindj es nen boeiltj en ne pit
Na es’t een eiremmensjestroot
Vroeger ten zaugde koppels floreiren
Ten was da nog romantiek
Na keje do gienen otto parkeiren
Gedoon mé de groeite sjik

Refroin

Na zen’t dor aal doktoers en tantisten
Minnesteires en beraus
Een exposzjiesje ve groeit artisten
En het hois van Gilbeer Claus
Den beiteiwei heit dor zen kotieren
Een kliniek moest er oeik zoin
En ba Verspaille kee j’en traafiest vieren
Naa hoetj da : ’t Koizerlek Ploin

Refroin

In ’t center van ’t stad zoekt iederen hond
Nen boeim ve zenne plas te doeng
Hei lipt verloeren en hé drooit rond
Ver insj te flossen mé fatsoeng
’t ienege da dei biejst nog kaan vinnen
Es ieverst nen bloeite stiën
Doorveir lupt’n hé de fiesthalle binnen
En flost’n hé teigen a biën

Refroin

Woor es den toid van De Wolf en Gavei
En de filterie Imperial
De Kastonjevesten was nen allei
Da was de Quartier Principal
Ge wordj dor talven van ’t stad op den booiten
Ge kreigt dor een goed koleir
En g’hoeirde door de voegelkes flooiten
Geift ons dei boeimen weir

Refroin